Getuigenis van Nathalie Delaby – Schilder interieurontwerper - Trainer aan het ‘Institut du Patrimoine Wallon’, rue Saint Martin 16, in 5354 Jallet (0495/50 76 18 - enduitspatines@skynet.be)
Alles begon in 1995 in het Institut Supérieur Van Der Kelen van imitatie hout en marmer, en zette zich verder in Venetië, meer bepaald in het opleidingscentrum van San Servolo, dankzij een beurs
van de Koning Boudewijn-stichting. Ik beheerste reeds de techniek van het imiteren van materialen met verf maar ik was geïnteresseerd in de Italiaanse technieken van de marmorinos, waarbij het
imiteren van ‘a fresco’ marmer op een plamuur van vette kalk gebeurt.
Ik volgde nog andere vervolmakingstages over kalk in Italië en België toen kalk nog geen trend was. Ik kende geen enkele doorwinterde vakman die me kon helpen bij mijn mixen. In 1999 werkte ik op
de restauratiewerf van een kasteel en leerde ik de plafonneur Boris Van Mullem kennen. We hadden reeds verschillende keren geprobeerd te werken met kant en klare mixen maar die pasten zich niet
altijd aan aan de ondergrond.
Zo besloten we onze eigen mixen te maken aangepast aan de gebouwen en hun omgeving. We kochten dan ook spuitmachines aan om de opzet te vergemakkelijken en te regulariseren en om ook grotere werven aan te kunnen. Ons materiaal stond ons ook toe gezonde en decoratieve plamuren voor te stellen, en dat aan zeer competitieve prijzen. Ons succes heeft zeker te maken met het einde van het patineertijdperk en, op het vlak van decoratie, met de terugkeer naar de Natuur, Bio en de Materie.
Men spreekt (opnieuw) meer en meer over kalk bij renovatieprojecten van het patrimonium en decoratieprojecten – zelfs in de winkelrekken van doe-het-zelfzaken - , maar deze producten zijn soms gewoon ersatzproducten en de hand van een professional is en blijft onmisbaar. In de wereld van de restauratie is de interesse voor de terugkeer naar oude technieken en recepten reeds veelvuldig aangetoond, net zoals hun perfecte aanpassing aan werk op oude ondergrond.
Mijn werfervaring laat me toe mijn passie in het opleidingscentrum van ‘Paix Dieu’ – IPW (Institut du Patrimoine Wallon) te Amay over te brengen, zowel aan jongeren tijdens de bewustmakingsklassen omtrent patrimoniumvakken als aan volwassenen die al dan niet uit beroepsmatige overwegingen kalk en zijn talrijke mogelijkheden willen ontdekken of herontdekken.